ไม้ยางพารา

ลักษณะของต้นยางพารานั้นมีลักษณะเป็นต้นไม้ที่สูงชลูด ซึ่งลำต้นสามารถสูงได้มากกว่า 30 เมตร ตัวยางมีสีขาวหรือสีเหลือง โดยถูกเก็บอยู่ภายใต้เปลือกไม้ โดยท่อลำเลียงจะวางตัว 30 องศากับแนวระดับวนเป็นวงเกลียวรอบต้นไม้ ซึ่งขั้นตอนการกรีดยางนั้น จะเริ่มเมื่อต้นยางมีอายุได้ประมาณ 5-6 ปี

ไม้ยางพารานั้นมีต้นกำหนดจากป่าในแถบลุ่มน้ำแอมาซอน ในทวีปอเมริกาใต้ โดยมีการค้นพบครั้งแรกราว พ.ศ. 2382 (หรือ ค.ศ. 1839) และต่อมาประมาณปี พ.ศ. 2416 ได้มีการพยายามปลูกไม้ยางพาราในภูมิภาคอื่นนอกเหนือจากประเทศบราซิล โดยทางอาณานิคมอังกฤษได้มีการส่งเมล็ดพันธุ์ออกมาที่ สวนพืชหลวงแห่งอังกฤษ หรือรู้จักในชื่อ “คิวการ์เดน” (Kew Gardens) ในกรุงลอนดอน และยังคงได้ส่งเมล็ดพันธุ์มาที่อินเดียและสิงคโปร์อีกด้วย ซึ่งในขณะนั้นทั้งสองประเทศเป็นอาณานิคมของอังกฤษ ในช่วงต่อมาได้มีการขยายและปลูกกันอย่างแพร่หลายในประเทศอื่นที่เป็นอาณานิคมของอังกฤษ ซึ่งได้แก่เกาะชวา (อินโดนีเซีย) และคาบสมุทรมลายู (มาเลย์เซียและภาคใต้ของไทยปัจจุบัน) และได้ปลูกในบริเวณภาคใต้ของประเทศไทย ในปัจจุบันบริเวณคาบสมุทรมลายูได้ได้เป็นแหล่งไม้ยางพาราที่สำคัญของโลก นอกจากนี้ไม้ยางพารายังได้มีการปลูกในบางประเทศของแอฟริกาอีกด้วย

ชื่อของต้นยางพารานั้นมาจากชื่อ รัฐปารา (Pará) ของประเทศบราซิลที่มีต้นยางประเภทนี้เป็นจำนวนมาก และต่อมาได้กลายมาเป็นคำว่า พารา ที่คล้องกับคำไทยที่มีความหมายว่า “เมือง” ซึ่งใช้เรียกกันมาว่าไม้ยางพาราจนถึงปัจจุบัน

ที่มา: QCparawood